تروما به عنوان یک عامل خطرزا فرا تشخیصی در طول عمر
نیازی بی‌سابقه برای بازشناسی تأثیر شدید و گسترده تروما (رخداد آسیب زا) وجود دارد. ما در دورانی زندگی می کنیم که نیاز دارد به تأمل و پرسشگری علمی در مورد راه های که تروما در ذهن، بدن، و روح جمعی نهادینه می شود، از تجربه های تروماتیک مربوط به همه گیری ویروس کووید-۱۹ گرفته تا محاسبات جامعه جهانی از تروما هایی که بابت نفرت، نژاد پرستی و جور تاریخی نسبت به گروهی خاص تجربه شده اند. اگرچه اختلال ضربه پس از سانحه (PTSD) اغلب به عنوان بیماری روانی اصلی مرتبط با تروما در نظر گرفته می شود، مشخص شده است که ضربه تروما بر طیف گسترده ای از عملکردهای روانی و جسمی در طول زندگی أثر می گذارد. بنابراین، تروما باید به عنوان یک عامل خطرزا فراتشخیصی برای بسیاری از فرآیندهای سالم روانشناختی و فیزیولوژیکی مفهوم سازی شود که ممکن است فراتر از برخی از مرزهای تشخیصی شناخته شده قراربگیرد. برای پیشبرد تحقیق و درمان در زمینه تروما به پژوهش های نوآورانه و روش شناسی های بالینی نیاز است که هم بودی چندگانه بیماری های روانی و جسمی که پس از تجربه تروما ایجاد می شوند را تشخیص دهند.
سی و هشتمین نشست سالانه ISTSS (انجمن بین المللی برای مطالعات استرس آسیب زا) به اثرات مواجهه با تروما بر گستره سلامت در طول زندگی خواهد پرداخت. نشست امسال بر مسیرهای بی‌شماری که از طریق آنها ضربات ناشی از استرس تروماتیک می توانند بروز نمایند با توجه بر مقوله های سلامت روانی و جسمی، تنوع جمعیتی، و دوره های زندگی تاکید خواهد داشت. برای دستیابی به این هدف، ما به دنبال ارائه مقالاتی هستیم که از طبقه بندی های تشخیصی سنتی عبور کرده و رویکردهای چند بعدی و چند سطحی تحلیلی را برای درک آسیب‌شناسی روانی مرتبط با تروما اتخاذ کرده اند. علاوه بر این، ما علاقمند به تحقیقاتی هستیم که به هم بودی چندگانه بیماری ها در متن تروما می پردازد. ما از ارائه مقالاتی که در مورد هم بودی شرایط روانشناختی پس از تروما، و همچنین تأثیر متقابل سلامت روان و جسم پس از رخدادهای تروماتیک صحبت کنند استقبال می‌کنیم. در رابطه با کارهای مداخله ای، رویکردهای درمان فرا تشخیصی نوآورانه و درمان هایی که طراحی شده اند تا به همبودی بیماری های ناشی از عواقب تروما بپردازند، همسویی نزدیکی با موضوع نشست دارند. هدف این نشست نشان دادن ارتباطاتی است که می‌تواند ایجاد شود زماتی که ما دامنه دیدمان را فراتر از اختلال ضربه پس از سانحه (PTSD) می بریم و نشان دادن اینکه چگونه درک این فرآیندها و تاثیرات ما را به اگاهی از یک رویکرد جامع‌تر برای بهبود زندگی افرادی که تروما تجربه می‌کنند، می‌تواند برساند.
اهداف یادگیری:
۱.توصیف اینکه چگونه یک چارچوب فرا تشخیصی می‌تواند برای درک تظاهرات آسیب شناسی روانی پس از مواجهه با تروما استفاده شود.
۲.شناسایی مسیرهایی که تجارب استرس تروماتیک در بدتر شدن سلامت روانی و جسمی در طول زندگی می تواند سهیم باشد.
۳.بحث در مورد پیشرفت‌های علمی در مداخلات متمرکز بر تروما که به طیف گسترده ای از پیامدهایی تروما برای سلامت می پردازد.
ما شما را به ارسال مقالات مرتبط -- اما نه محدود -- با موضوعات زیر تشویق می کنیم:
- تحقیق در مورد رویکردهای ابعادی برای مطالعه آسیب شناسی روانی ضربه پس از سانحه.
- تحقیقی که هم بودی بیماریهای روانشناختی ضربه پس از سانحه (مانند PTSD و اختلالات مصرف مواد) را برجسته کند.
- تحقیق در مورد هم بودی چندگانه بیماریهای روانی و جسمی که زمان شروع آنها می تواند به بعد از تروما (رخداد آسیب زا) برگردد.
- تحقیقی که سطوح چندگانه تحلیل ها (به عنوان مثال، بیولوژیکی، روانشناختی، بین فردی) را به منظور پرداختن به مکانیسم هایی که زیربنای پیامدهای روانی و جسمی مواجهه با تروما (رخداد آسیب زا) هستند را ادغام کرده است.
- تحقیق با دیدگاه دوره زندگی به منظور پرداختن به اینکه چگونه تروما می تواند بر سلامت عاطفی تاثیر بگذارد و یا با جا گرفتن در «زیر پوست» بر سلامت جسمی تأثیر گذارد.
- تحقیق در مورد درمان های نوآورانه برای برطرف کردن پیامدهای بی شمار تروما (به عنوان مثال، رویکردهای درمانی فرا تشخیصی، مداخلاتی که به پیامدهای سلامت روانی و جسمی ناشی از تروما می پردازد).